The time of my life

Lieve allemaal,

Mijn vorige verhaal eindigde ik dat het echt een partyhostel was waar we deze week in verblijven. Nou dat is het zeker. Ik eindigde m'n vorige blog op 19 mei in de avond, maar die avond hebben we nog heel veel ondernomen. We werden zo gek van onze Engelse kamergenootjes die hadden bedacht om het hele hostel uit te nodigen in onze kamer voor drankspelletjes inclusief luide muziek, dat we om half elf savonds nog een ander hotel hebben geboekt. We hebben ons kleine tasje gepakt, pyjama en tandenborstel ingepakt en naar het hotel gereden. Beste beslissing ooit want het was de mooiste kamer die we in 3,5 maand hebben gehad. Zulke lekkere bedden, ruime kamer, heerlijk! We hadden echt een goede nacht slaap nodig, want dat was lang geleden.

20 mei. Dat we slaap nodig hadden, bleek wel aangezien ik om half 12 wakker werd en we om 12 uur moesten uitchecken. We hebben geluncht bij het hostel en daarna onze sportkleding aangedaan voor een lesje yoga. We kwamen daar aan en we moesten een trappetje op en daar was een soort van zaaltje waar de les was. Het was helemaal open dus we stonden echt tussen de palmbomen en het geluid van vogeltjes om ons heen. Heel rustgevend. We waren met allemaal beginners dus het viel niet zo op dat wij er ook nog niet zoveel van konden. Het was heel chill en ook nog best wel zwaar om te doen. Maar ook zo bijzonder om op zo'n plek te yoga'en in plaats van in de sportschool met een virtuele les. Aan het eind van de les waren we helemaal zen en gingen we een beetje duffig weg. Even opgefrist en daarna hadden we in de stad afgesproken met de Nederlandse meiden die we op Koh Tao hadden ontmoet. We hebben weer gegeten op het marktje en wat kaartspelletjes gespeeld. We hebben hun leren shitheaden en golfen, de spelletjes die wij ook hebben geleerd tijdens het reizen. Zo leuk om te zien hoe enthousiast ze waren haha, we hebben het stokje van de kaartspelletjes overgedragen aan een nieuwe generatie Utrechtse meiden die aan het begin van hun reis zijn. Daarna zijn we met z'n allen naar de jungleparty gegaan. Zo vet, midden in de jungle een groot festival met allemaal neonverf en vuurshows en muay Thai wedstrijden. Vet om eindelijk zo'n bokswedstrijd te zien. Gaat er echt hard aan toe. Maar we hebben vooral gedanst. De aankleding van dit festival was ook echt goed gedaan, we keken onze ogen uit. Midden in de nacht weer terug naar ons hostel. 

21 mei. Lekker uitgeslapen tot het middaguur. Daarna wilden we in de stad ontbijten maar terwijl we naar het stadje scooterden was overal de stroom uitgevallen dus konden we daar niet ontbijten. Toen naar een ander tentje doorgescooterd, die konden het ook niet aan aangezien we ongeveer drie kwartier op onze yoghurt met fruit en muesli moesten wachten. Maarja, we waren toch moe dus het maakte allemaal niet zoveel uit. Nadat we eindelijk ons ontbijtje achter de kiezen hadden, zijn we naar het resort gegaan waar we de eerste dag hadden geluncht. We hebben gedaan alsof we daar gasten waren en ons handdoekje neergelegd en bij het zwembad gaan chillen. Heel chill! Lekkere oude Justin Bieber cd op de achtergrond en een zwembadje, prima middagje. 
Savonds hebben we onze prachtige fullmoon outfits aangetrokken en ons klaargemaakt voor de fullmoon. Met de meiden gegeten bij het marktje en daarna naar hun hostel gegaan om te schminken. Nadat we onder de neonverf zaten zijn we in de taxi gestapt naar Haad Rin Beach, hét strand waar de fullmoonparty plaatsvindt. We kwamen aan en het was meteen al erg druk. Overal kraampjes met neon dingen, voor als je bijvoorbeeld nog geen shirt had, overal schmink maar vooral overal drank. Het strand was verdeeld in een aantal stages met overal andere muziek. Het was echt enorm groot, en druk, ik denk dat er wel zo'n 20.000/25.000 man was. We hebben onze ogen uitgekeken naar gekke mensen die half naakt waren, mooi geschminkte mensen, mensen die in de zee aan het pissen waren (en een paar waren een paar meter daarnaast lekker aan het zwemmen), mensen die zichzelf verbrandden door touwtje te springen met een springtouw die in de fik stond. Zo bizar dat mensen daaraan meedoen (wij, als verstandige meiden, hebben dat natuurlijk niet gedaan;)). Ook nog Laura tegengekomen, meisje uit houten en een vriendinnetje van Judith (huisgenootje) waarmee ik tijdens de reis ook nog veel contact heb gehad omdat ze dezelfde route deed. Echt toevallig dat we elkaar zagen tussen de mensenmassa. Het was echt een leuk feestje, na drie jaar wachten (toen we er ook waren tijdens de fullmoon maar toen ik oorontsteking had), eindelijk het feestje zelf mee kunnen maken! Toen weer met de taxi naar huis, nog wel even om 9 uur smorgens wakker geworden van onze superleuke Engelse kamergenootjes die weer eens dronken binnenkwamen, maar wel weer lekker tot in de middag kunnen slapen.

22 mei. We werden weer smiddags wakker en we zijn weer het resort binnengesneakt. Dit keer hebben we er ook lekker ontbeten en daarna weer aan het zwembad gaan liggen. Laatste echte dagje op het eiland waar we zon konden krijgen, dus die kans konden we niet laten liggen. Helaas was het weer de afgelopen dagen niet heel denderend op Phangan, veel bewolkt en elke dag wel een regenbui. Dus aan het eind van de middag het zonnen maar opgegeven en nog even een aflevering Suits gekeken. Toen omgekleed en voor de laatste keer richting het marktje gegaan. We hadden allemaal eigenlijk niet zoveel zin in Thais voor de zoveelste keer achter elkaar dus we zijn naar een Italiaan gegaan. Lekker pizza gegeten, die eindelijk ook echt weer een keer lekker was. Daarna weer in de hal van het marktje gekaard. Er kwamen steeds meer mensen bij, dus eerst geshithead en daarna gingen we ezelen. Zo grappig om dat met Amerikanen enzo te doen. Die kennen dat spel helemaal niet dus dan wordt het een grote chaos, heerlijk. Toen afscheid genomen van de groep, iedereen vertrekt morgen van het eiland. Toen we in ons hostel aankwamen werden we positief verrast door de Engelse kamergenootjes die allemaal in hun pyjama hun tassen aan het inpakken waren. Het duurde wel kneiterlang voordat alles ingepakt was, aangezien alles door de hele kamer lag. Maar eindelijk een keertje geen zuipspelletjes of dronken mensen in onze kamer, ideaal. De muziek stond gelukkig ook niet zo hard, dus we konden redelijk op tijd slapen.

23 mei. Vandaag na het uitchecken zijn we weer naar ons resortje gereden. Hier weer ontbeten en daarna lekker een serietje gekeken om de tijd op te vullen aangezien om 15:00 onze boot ging. Nog even langs de supermarkt gegaan voor eten voor onderweg, aangezien het een lange reis zou worden. Het begon weer dicht te trekken en heel hard te waaien. Net toen we wilden vertrekken naar de pier begon het ook weer te regenen. Typisch, aankomen met regen en weggaan met regen. Toen op de boot naar Surat Thani en daarna nog een busreis van ongeveer een uur. Toen moesten we overstappen in een tuktuk die ons (ook nog zo'n driekwartier gereden) naar het treinstation bracht. Nog even hele pittige noodles gegeten en daarna de trein ingegaan en plaatsgenomen in onze slaapbedjes. Best wel prima bedjes in die treinen! Wel een beetje koud door de airco, dus er hebben vroeg onze tanden gepoetst en toen onder de dekens gaan liggen. 

24 mei. We werden om half 8 gewekt door de conducteur en onze bedjes werden ingeklapt. We moesten ongeveer nog een uur rijden voordat we in Bangkok aankwamen. Zo gek dat ons rondje van de reis nu echt helemaal rond is. We maken dan nog wel een uitstapje naar kanchanaburi maar hier is het allemaal begonnen 3 maanden en 3 weken geleden. We hebben een tuktuk genomen die ons naar het minivan busstation bracht. Daar konden we meteen instappen en voor zo'n 3 euro per persoon mochten we mee. De een reis van ongeveer twee uur kwamen aan in kanchanaburi. Ons guesthouse zat lekker dichtbij het busstation. Eindelijk weer een tweepersoonskamer!!!! Zoooo blij mee na al die drukke hostels. Nadat we hier even gechilld hadden, pakten we de fiets (jazeker we zijn het fietsen nog niet verleerd!) en gingen naar het JEATH Museum. Dit museum was een klein openluchtmuseum over de dwangarbeiders in de tweede wereldoorlog die aan de 'dodenspoorlijn' moesten werken. Dit is de spoorlijn van Thailand naar Birma die de Japanners wilden aanleggen om dingen te transporteren. Veel Thaise dwangarbeiders, maar ook Amerikanen en veel Nederlanders werkten aan deze spoorbaan, die volgens plannen in vijf jaar af moest zijn, maar zij hebben het in iets meer dan één jaar gedaan. In dit museum zag je foto's en verhalen van deze mannen en de gruwelheden wat deze spoorlijn met zich meebracht. Ze moesten 18 uur per dag werken in de tropische hitte. Veel mensen gingen dood aan oververmoeidheid en tropische ziekten. De spoorlijn is uit mijn hoofd 415 km lang en elke biels in deze spoorlijn (om de meter ligt ongeveer zo'n balk) staat voor iemand die is overleden tijdens de aanleg van dit spoor. 
Na het museum fietsten we door naar het stadje, waar we bij toeval een grote mall tegenkwamen. Dan maar daar even rondsnuffelen. Was allemaal niet echt interessant. We gingen terug naar ons kamertje en lekker serie kijken. Helaas hebben we suits helemaal uitgekeken, dus we moesten iets nieuws verzinnen. The lying game en how to get away with murder zijn onze nieuwe verslaving geworden. Savonds wilden we lekker streetfood eten en er zou ook een nightmarket zijn rondom het busstation maar toen we daar aankwamen was er helemaal niets. We zagen ook helemaal geen andere toeristen en niets was vertaald dus we hadden geen idee wat ze voor eten verkochten. Uiteindelijk vonden we wel een soort van marktje, dus daar uiteindelijk maar een pad Thaitje en noodles besteld. Was niet het lekkerste eten ooit, maar voor uit. Na het eten weer verdergegaan met onze verslaving. 

25 mei. We hadden de wekker niet gezet en blijkbaar moesten we na de nachttrein toch nog wat uurtjes slaap inhalen want we werden rond 11 uur wakker. We zijn op de fiets gestapt om een ontbijttentje te zoeken en daarna door te fietsen naar The bridge over the riverkwai. Na even zoeken hadden we een tentje gevonden die wel een soort van ontbijt op het menu hadden staan, namelijk pancakes. We hadden alleen niet verwacht dat het als een soort toetje geserveerd werd, aangezien we er ook nog een bol ijs bij kregen en het allemaal mierzoet was. Nouja, dan maar door naar de brug. Het was rustiger dan de vorige keer dat we er waren met de familie. Net toen we aankwamen, kwam de trein over de brug aanrijden. Dat was wel een cool gezicht aangezien deze brug in de oorlog een paar keer kapot gebombardeerd is door de Amerikanen om het vervoeren van producten onmogelijk te maken. We zijn er overheen gelopen en hebben nog even met wat monniken uit Cambodja gepraat. Daarna zijn we nog naar het warmuseum geweest. Dit stelde echt helemaal niets voor. Er zat geen logische route in en het had eigenlijk ook niet echt met de oorlog te maken. Er was een soort tempel ingebouwd en het was eerder een wapenmuseum dan dat we nog wat leerden over de situatie in kanchanaburi tijdens de tweede wereldoorlog. We zijn er daarom ook maar weer snel uitgegaan. We zijn teruggefietst naar de begraafplaats waar alle internationale doden van de spoorlijn herdacht worden. Indrukwekkend om te zien hoeveel stenen daar liggen en hoeveel (jonge) mannen gestorven zijn. Ook heel gek om zo aan de andere kant van de wereld zoveel Nederlandse namen op stenen te zien staan. Veel namen die je nu ook helemaal niet meer hoort omdat die natuurlijk niet zijn doorgegeven. De lucht begon steeds donkerder grijs te worden en het begon ook harder te waaien dus we bedachten maar terug te gaan naar ons kamertje. Hier weer een serie gekeken tot savonds en toen de fiets gepakt en ergens langs het water gaan eten. Hier waren we weer een soort van attractie omdat iedereen ons maar bleef aanstaren haha. Savonds, jullie raden het waarschijnlijk al, hebben we weer serie gekeken. 

26 mei. Vandaag zijn we vroeg opgegaan en zijn we met de tuktuk naar het Royal River Kwai Resort & Spa gebracht. Hier zaten we drie jaar geleden ook en dit was het chillste zwembad van de hele reis toen, dus voor een chill zwembaddagje was dit de enige optie. We hadden bedacht om hier ook te ontbijten, maar we waren eigenlijk net te laat om mee te doen aan het buffet, dus we hadden maar een omelet besteld. Toen kwam de ober zeggen dat we nog wel even bij de overblijfselen mochten kijken van het buffet. Als twee blije meisjes gingen we los en vielen van de ene verbazing in de andere van de hoeveelheid eten. Er was bruin brood (als je dat 4 maanden amper eet, ben je daar echt heel blij mee) en yoghurt, en fruit, jam jam! Nu al zin in het ontbijtbuffet van morgen! Daarna zijn we lekker de hele dag aan het zwembad gaan liggen. Te chill, eindelijk scheen de zon ook echt de hele dag ipv dat het smiddags dichttrok en ging regenen. Savonds hadden we een tafel gereserveerd (jazeker we moesten het reserveren) bij het water. Hier hebben we chique gedineerd in onze jurkjes (en ik kon het niet laten om m'n nieuwgekochte hakken aan te doen). Daarna hebben we op de kamer weer lekker een serie gekeken, ofcourse;)

27 mei. Jaaaaaa: het ontbijtbuffet! We hebben het tactisch aangepakt door van alles een beetje te nemen en niet dat we na een keer opscheppen al vol zaten. We lazen op het nieuws het nieuws van het bootongeluk bij Koh Samui. Zo bizar wat daar is gebeurd en we hopen dat er niemand op die boot zat die we kennen. Met het onstuimige weer van de afgelopen weken kan ik heel goed voorstellen wat daar met zo'n bootje is gebeurd. Wij hebben ook vaak zat in zo'n longtailboat over hoge golven gevaren, komt toch wel dichtbij zo. De laatste boottochten die wij hebben gedaan waren ook wel eng met hoge golven enzo, maar gelukkig zaten we toen op van die grote veerboten ipv op een klein bootje. Maar gelukkig zitten wij alweer veilig in het binnenland van Thailand!! Na het ontbijt hebben we uitgecheckt en zijn we weer aan het zwembad gaan liggen. Alle zonuurtjes meepakken die we pakken kunnen. Zeker nu het regenseizoen is begonnen en het dus duidelijk erg onstuimig weer is in Thailand.
Smiddags hebben we de minivan weer terug genomen naar Bangkok. We wilden voor de laatste nachten een luxe hotel met zwembad op het dak om nog een beetje aan ons kleurtje te kunnen werken. Het hotel zat midden op Khao San Road en het was iets minder luxe dan we verwacht hadden. Nouja gelukkig hadden we maar twee nachtjes geboekt, konden we voor de laatste twee nachten echt iets chiques zoeken. Savonds erg pittig gegeten en daarna hebben we de tuktuk genomen naar Soi Cowboy. De straat vol met stripclubs waar ook een gedeelte van The hangover is opgenomen. We lopen door de straat heen en vallen van de ene verbazing in de andere. Allemaal meisjes met erg weinig kleren aan, vooral veel mannen die er rondlopen. Ik denk dat wij de enige jonge meiden die daar rondlopen. Maar na 4 maanden ons afvragen hoe zo'n show er eigenlijk uit ziet, willen we het toch maar zien. We zijn nu nog in Bangkok dus dit is onze kans om zo'n showtje mee te pakken. We lopen zo'n stripclub binnen waar de pingpongshow plaatsvindt. Het was vooral erg goor en de mannen die vooraan het podiumpje zaten vond ik eigenlijk nog goorder. We hebben veel met open mond vol verbazing gekeken en soms ook even onze handen voor onze ogen gehouden van de schrik. Als je wil weten wat we allemaal gezien hebben, vraag het me persoonlijk maar een keertje en ik leg het in geuren en kleuren uit, maar het is eigenlijk te goor om op te schrijven en ik wil jullie (degene die het niet willen weten) de ranzige details besparen;)

28 mei. Vandaag gaan we op souvernirsjacht. Dit hebben we voor het laatst bewaard zodat we niet de hele tijd al die dingen mee hoefden te sjouwen (onze rugzak is al zo zwaar;)). We nemen de tuktuk naar de weekendmarket. We komen daar aan en raken meteen al gedesoriënteerd, zo groot is de grootste markt ter wereld dus! Allemaal kraampjes met kleding, selfiesticks, frutsels, sjaals, olifanten en andere souvernirs. We besluiten dat er niet echt een logische route is om te lopen dus we lopen gewoon maar wat rond. Ja onze kooplust groeit weer. Na een poos hebben we alles wat we hier wilden kopen en gaan we door naar de MBK Shoppingmall. Deze valt dit keer een beetje tegen (3 jaar geleden hebben mam en ik daar nog heerlijk wat kleding geshopt), wel een zonnebril kunnen toevoegen aan m'n verzameling. Daarna zijn we weer richting Khao San gegaan om te eten.  Hier ook nog even alle winkeltjes afgegaan voor souvenirs en daarna lekker gaan slapen. 

29 mei. Vandaag uitgecheckt bij het ene hotel en ingecheckt bij het duizend keer luxere hotel. Hier is een infinity zwembad op het dak met uitzicht over de stad. De kamers zijn voorzien van een bubbelbad en het is gewoon allemaal wat chiquer. Wij zijn blij!! Lekker aan het zwembad gelegen om aan ons kleurtje te werken en smiddags de taxi genomen naar de bioscoop. We gaan naar Money Monster met George Clooney en Julia Roberts. We lopen het gebouw in waar de bios in zit en kijken onze ogen uit. Zo verschrikkelijk groot! We zitten in zaal 11, en het zijn allemaal grote zalen, dus zo groot is het haha! Spannende film!!
Na de film zijn we naar de overkant gelopen, hier is een ander groot winkelcentrum. Weer valt onze mond open van verbazing, zo groot en wauw ze hebben hier zelfs een Zara en Mango!! Natuurlijk nemen we even een kijkje in deze winkels en passen we ook het een en ander. Zo fijn om weer gewoon kleding te passen zonder dat het te klein is door al die mini Aziatische maten. Heerlijk! Had bijna wat gekocht maar helaas... Heb er toch niet echt meer geld voor en het past niet meer in m'n rugzak. huilen! Nadat we uitgeshopt waren, niets gekocht, maar toch. Zijn we weer naar Khao San Road gereden. Bien heeft d'r wimpers laten verven, gewoon omdat het hier zo goedkoop is en in Nederland zo super duur dus beter het nog even hier laten doen. Ik heb nog even een massage genomen. Lekker door een ladyboy gemasseerd. In het begin had ik er spijt van dat ik m'n rug wilde laten masseren omdat het echt kneiter veel pijn deed met m'n ribben. Maar was wel chill om het weer even losgemasseerd te hebben (ook al voelt het wel beurs nu). Daarna weer gegeten en toen maar terug gelopen naar ons hotel. Hier heb ik even uitgebreid gebruik gemaakt van het bubbelbad, te leuk!!! Heerlijk om weer eens in een bad te liggen na al die gore douches. Toen in badjas (ja van alles gebruik maken in zo'n hotel) een serietje gekeken en toen heerlijk geslapen in onze prinsessenbedjes.

30 mei. Lekker uitgeslapen en daarna een ontbijt tentje opgezocht. Toen weer onze bikini's aangetrokken en plaatsgenomen op een ligbedje bij het zwembad. Helaas was er niet heel veel zon, maar toch chill om even te liggen. Toen maar even een lunchtentje opgezocht en daarna nog even een serietje gekeken in de kamer. Savonds zijn we voor de laatste keer naar Khao San Road gelopen. Hier hebben we nog even lekker een gezichtsbehandeling laten doen(alle bruinheid is nu helaas van ons gezicht af-gescrubd). Met lekkere zachte gezichtjes een restaurantje opgezocht om voor de laatste keer (ja alles is nu voor de laatste keer helaas...) Aziatisch te eten. Met een lekker Chang biertje erbij en wat sprigrolls hebben we onze laatste avond in Bangkok goed afgesloten. Voor de laatste keer over Khao San Road gelopen en nog even met z'n tweetjes (het was nog vroeg en dus nog niet vol met dansende mensen) ons Aziaten dansje gedaan. Langs de streetfoodkraampjes gelopen en nog even de geur opgesnoven van Pad Thai. Toen was het echt tijd om door te lopen naar het hotel en het ding te doen wat we al de hele dag hebben uitgesteld: de tassen inpakken. Pfoe dat was nog even een klusje, alles opnieuw ordenen en oprollen in de plastic tasjes, dingen weggooien, herinneringen ophalen door de shirtjes die voorbij kwamen, ja dit was een fantastische reis die veel te snel voorbij is gegaan! Morgenochtend vroeg richting het vliegveld en dan naar Nederland. Gek gek gek! Ik heb nog nooit vier maanden gehad die zo snel voorbij gaan. Zoveel avonturen beleefd! 

Ik wil daarom mijn lieve reismaatje Bien bedanken dat je het vier maanden met me hebt volgehouden. Naar m'n gehaat op chinezen hebt geluisterd. Zelf ook mee hebt gehaat. Dat we zoveel dronken avondjes hebben gehad met de grootste avonturen, met de leukste dansjes. Mooie tochten op scooter/fiets/lopend/tuktuk hebben gemaakt. Dat je me hebt geleerd om langer in de zon te liggen dan 10 minuten. Naar mijn gehoest hebt geluisterd. Lekker mensen hebben bekeken, beoordeeld en uitgelachen. Dat je me troostte als ik moest nephuilen om een goedkope tuktuk te krijgen. Ik vind het heel bijzonder dat we vier maanden zonder enige fight ongeveer elke seconde van de dag samen hebben doorgebracht. We hebben onszelf beter leren kennen, maar ook elkaar en ook nog van elkaar geleerd. Thanks Bien for the time of our lives!

TEAM SABILSE ON FIRE!

Liefs Ilse