Team SabIlse in Laos

24 februari 2016 - Luang Prabang, Laos

Hi lieve mensen,
Hier weer een updatetje, dit keer vanuit Laos! Maar we hebben nog heel wat avonturen beleefd voordat we hier aankwamen dus laten we beginnen waar ik de vorige keer geëindigd was: de Thaise massage. Was weer erg lekker/pijnlijk/grappig. Ik wist natuurlijk al wat me te wachten stond maar ik schrok me weer helemaal het leplazurus toen ze m'n tenen begon te knakken dus daarna echt kapot gelachen met Bien haha, daar ging de rust in de massageruimte. Uiteindelijk was het echt wel weer heel chill om even alles losgekraakt te hebben!
Daarna zijn we het lekkerst gaan uiteten tot nu toe! We hadden enorme zin in pasta carbonara dus via maps.me een Italiaan opgezocht. Het was een te leuk restaurantje met echt te leuke bediening, dus we hadden al snel bedacht dat we het even een avondje luxe gingen aanpakken: voorgerecht, hoofdgerecht, toetje. Als voorgerecht hadden we een heerlijke bruschetta gegeten met mozzarella en pesto, omg jamjam! Alsof er een engeltje op m'n tong pieste. We hadden ook nog een salade besteld voor bij de pasta, maar zoals het in Thailand gaat, weet je nooit wanneer je precies je eten krijgt, dus dat kregen we al na het voorgerecht als een soort tweede voorafje. Oh een heerlijke salade met kip en pestodressing en paprika. Het klinkt voor jullie denk ik als: ja maar hallo dat kan je ook in de AH kopen en zelf maken, maar hier in de 7eleven heb je dat allemaal niet, dus mozzarella en pesto misten we eigenlijk best wel zonder dat we het wisten haha! Daarna de pasta, waar we eigenlijk voor kwamen. Was ook lekker maar we zaten al bijna vol van de voorgerechten dus dat was eigenlijk het minst van allemaal haha! Oh wat ik helemaal vergeet, als drankje hadden we een wijntje! WIJN!!! Dat is ook erg zeldzaam in Thailand. In de 7eleven wordt alleen maar bier of sterke drank verkocht, we hadden nog nergens wijn gezien, dus dat ging er ook in als zoete koek haha( oh wat veel eten-vergelijkingen, leuk). Als toetje hadden we, als jullie ons een beetje goed kennen raden jullie het al: een chocoladebrownie, jamjamjam! Oh wat een heerlijke avond!!


Daarna zijn we naar de nightbazar van Chiang Mai geweest. Dat is zo'n grote markt dat je ongeveer een week nodig hebt om alle kraampjes langs te gaan. We wilden nog heel graag een olifantenkettinkje en een enkelbandje, dus onze zoektocht kon van start gaan. Heerlijk over de markt gestruind en uiteindelijk met iets meer thuisgekomen dan oorspronkelijk het idee was, maarja, we zijn vrouwen... Enkelbandje met olifant, armbandje met een lucky Boeddha, oplader, kettinkje met olifantje en zonnebrillen gekocht. Nu horen we echt bij de backpackers! 
We wilden daarna nog heel graag even uitgaan maar we wisten al dat de Zoe in Yellow sloot om 12 uur dus we gingen maar meteen door naar de Spicy. We kwamen daar aan en er stonden allemaal mensen buiten. Bleek de club ook al gesloten te zijn... Heel raar. Nouja dan maar op tijd naar bed.
De volgende morgen hebben we de tuktuk gepakt naar de Wat Doi Suthep, een tempel op de berg in Chiang Mai. We hadden even niet zo goed nagedacht want we kwamen daar midden op de dag aan, net als alle chinezen natuurlijk... We liepen wat rond door de tempel en toen werden we door een monnik uitgenodigd om een soort van zegening bij te wonen. Dus wij als twee lange meiden tussen al die locals ook maar knielen voor die monnik. Ik denk dat we er erg ongelovig uitzagen want hij spetterde ons helemaal nat met van die heilige stokjes. Zeiknat maar gezegend kwamen we uit dat kamertje en toen zagen we nog meer mensen bidden, dus nu dachten wij: dit kunnen wij ook. Wij ook weer knielen en toen kregen we een armbandje van een monnik. Omdat een monnik niet naast vrouwen mag zitten, en ze volgens mij ook niet aan mag raken, kregen we alleen het bandje en toen moest iemand anders dat bij ons omknopen. Nou met een heilig armbandje en een lucky Boeddha armbandje kan onze reis niet meer misgaan ;)
Terug in ons hostel gingen we maar weer even proberen wat foto's in the cloud te zetten. Dit duurt zo lang, omg. Dus na drie uur hebben we het maar weer opgegeven. 
Savonds hebben we in een saladebar gegeten. We kwamen om kwart voor 9 aan, maar het tentje sloot al om 9 uur, dus we moesten snel bestellen. We kozen een wrap met allerlei dingen erin. Nou wat we kregen was echt de grootste wrap die ik ook heb gezien. Zo lekker, maar zo vullend dat we er waarschijnlijk ook wel een hadden kunnen delen. Daarna, rond 9 uur dus, omdat de mensjes ons echt aan het wegkijken waren (ze deden de lampen al uit enzo), gingen we naar de Zoe in Yellow. Ons laatste avondje wilden we nog wel even goed afsluiten. We gingen aan de lange picknicktafels zitten en kwamen in gesprek met wat locals. Erg leuk om over hun leven te horen enzo. Al snel ging de muziek uit en kwam er allemaal politie binnen lopen. Het werd allemaal een beetje grimmiger, en de locals vertellen ons dat als de politie daar zin in had, konden ze gewoon naar een club gaan, kijken of ze zich aan de minimumleeftijd houden en als ze iets vinden wat niet klopt, kunnen ze gewoon de tent sluiten voor een maand of langer. Het is eigenlijk zo corrupt hier, de politie doet echt wat ze zelf willen. Om 11 uur werd er omgeroepen dat de tent ging sluiten en toen moest we allemaal nog een keer langs de politie om ons id kaart te checken. Nouja dan maar weer optijd naar huis...
De volgende morgen vertrokken we vroeg naar een grensplaatsje om vanuit daar naar Laos over te steken. Onderweg stopten we nog bij de White Temple in Chiang Rai. Een compleet witte tempel, wat echt heel anders is dan alle andere kleurrijke tempels in het land. We hadden 20 minuten om de tempel te bekijken en daarna moesten we alweer door. En ja hoor, wie komen we daar tegen: Rik, een jongen bij wie we twee weken geleden in het hostel hadden gezeten in Chiang Mai. Echt te toevallig weer! 
Aangekomen in het grensplaatsje Chiang Khong kregen we een kamer en daarna zijn we even het stadje ingelopen, nouja het was een straat. Hier en daar wat leuke barretjes. We hebben al weken zin in nacho's en toen we eindelijk een Mexicaans restaurant zagen, mét nachos, bleken ze die pas vanaf half 7 te serveren en het was 5 uur. Bummer.
Daarna in een ander restaurant met wat Engelsen gekaart en daarna nog gemonopolydealt. Toen kregen we daar nog een buffetje en daarna nog even inkopen gedaan voor de boottocht van de dag erna. Savonds nog even geskyped met Babette en mich, Mart en mama en daarna optijd naar bed gegaan.
De volgende morgen kregen we een ontbijtje bij het hotel en daarna werden we naar de immigratie gebracht om Laos in te mogen. Oh my god, dat was echt een drama. Zo onduidelijk en chaotisch. Eerst formulieren invullen. Daarna in de rij staan om je paspoort met papieren in te leveren. Daarna in een andere rij, wat meer een soort mierenhoop van mensen (voornamelijk weer chinezen) was, om je paspoort weer op te halen. Dat gaat niet zoals in Nederland effectief met nummertje of een wachtrij, nee er zit één vrouwtje achter de balie, die houdt telkens één paspoort omhoog en dan moet je maar roepen als die van jou is en je naar voren wringen om te betalen en je paspoort op te halen. Erg effectief dus! Bien paste op de tassen en ik ging maar tussen de chaos staan. Ze keken wel een beetje raar op toen het paspoort van Bien omhoog werd gehouden en ik enthousiast riep: yeah thats me!! Maarja ze vinden hier alles goed. Wat ook weer lekker bizar was, was dat we in deze drukte weer Rik tegenkwamen, die ook op z'n paspoort aan het wachten was.Na ongeveer een half uur in dat mierennest te hebben gestaan, hadden we beide paspoorten weer terug mét stempel van laos, dus kon eindelijk onze reis weer worden hervat.
Wij in een bus tussen allemaal bejaarden, als een soort van bejaardenreisje richting de boot. Hier werd de backpack in een luik gegooid en gewacht totdat de hele boot volzat. Dus we moesten nog zo'n anderhalf uur wachten tot vertrek. Toen de boot, volgeladen met backpackers, eindelijk vertrok hebben we een prachtige tocht van 6 uur gevaren langs prachtige landschappen. Supermooie zonsondergang gezien en vlak daarna aangekomen bij Pakbeng een klein plaatsje langs de Mekong rivier die echt op overnachtende toeristen leeft. We hadden nog niets geboekt voor hier dus hebben we ons laten overhalen door een vrouwtje die wel een mooie deal had. We werden als een soort vracht achterin een vrachtwagentje gepropt met nog wat Nederlanders en naar het hostel gereden. Die bleek bij aankomst al vol te zitten, maar gelukkig had de eigenaar nog wat andere bungalowtjes buiten de stad, dus met een goeie deal hebben we die hutjes geregeld. Toen nog even gegeten en in het stadje Kip gepind, de laoneze munteenheid(wat alleen maar uit briefjes bestaat). We waren voor 2 minuten miljonair, dat voelde lekker!! Een miljoen kip in je hand hebben! (Is ongeveer honderd euro haha, dus het stelde helaas niet heel veel voor).
Toen lekker geslapen in ons eigen ruime bungalowtje, zo'n grote kamer hadden we nog niet gehad, echt chill.
De volgende morgen om 7 uur weer achterin het vrachtwagentje naar het dorpje gereden om te ontbijten en daarna weer naar het bootje te gaan. 
Toen weer een prachtige tocht van zo'n 9 uur gevaren. Onderweg nog langs kleine bergdorpjes om daar nog wat locals op te pikken, en de boot nog voller te proppen. De tocht over de Mekong river was zo mooi, kan het bijna niet beschrijven. Het was lang, maar ik had dit niet willen missen. Zo rustgevend op het water, muziekje luisteren, boekje lezen, naar de prachtige natuur kijken!! Wauw!
Aangekomen in Luang Prabang gingen we naar de nightmarket. Oh daar kwam onze koopdrang weer opborrelen! Zoveel leuke armbandjes en andere dingen weer! We hadden onszelf een opdracht gegeven: we gingen los van elkaar een bandje voor elkaar kopen. Nog een best wel lastige en zenuwslopende opdracht omdat het natuurlijk wel een leuk bandje moet zijn (Bien is erg kieskeurig ;)). Nou de zenuwen fietsen door ons lijf op het moment van de waarheid: bleken we dat we ongeveer hetzelfde bandje voor elkaar hadden gekocht haha! Kennen we elkaar toch beter dan we dachten! 
Daarna zijn we naar Utopia gegaan. De club waar alle backpackers hier heen gaan. Er was ook een beachvolleybalveld, dus ik kon me niet inhouden om even een balletje mee te slaan, zo leuk!! Utopia is echt wen heerlijk tentje met allerlei matjes op de grond dat je met z'n allen op de grond zit. Na Utopia gingen we met onze nieuw gemaakte vrienden naar de bowlingbaan. Ja jullie lezen het goed: de bowlingbaan! Laos heeft een avondklok dus alles sluit hier om 11 uur savonds en daarna gaan alle backpackers als een soort 'illegaal' feestje door op de bowlingbaan. Wauw zo leuk!! We waren zo goed ook! Waar we in Nederland altijd in de rand gooiden ging het nu echt heel goed! Zo grappig om met alle backpackers te bowlen, echt een leuke sfeer en iedereen is zo lekker dronken fanatiek, heerlijk!
De volgende dag hebben we een plan dagje gehouden. Even een beetje onze route uitgestippeld en een visum aangevraagd voor Vietnam. Ook hebben we heerlijk gebruncht bij een van de vele eetkraampjes waar ze baguettes verkopen. Oh echt de lekkerste broodjes ooit met bacon, ei, avocado en kaas. Jamjam! S'avonds nog een drankje gedronken bij Utopia en daarna lekker gaan slapen.
De volgende morgen lekker ontbeten bij de baguettekraampjes en daarna van hostel gewisseld. Toen zijn we met Rik naar de Kuang Si watervallen gegaan. Een woord: WAUW!! We probeerden foto's te maken van de verschillende terrassen en het blauwe water maar dit is echt wat je met je eigen ogen moet zien om te zien hoe mooi het is. We kwamen daar mensen tegen die we vanuit de boot kenden en die vertelden ons over een geheim plekje waar je eigenlijk niet mocht komen maar waar het heel rustig was en geen andere toeristen waren om te zwemmen. Dit wilden we natuurlijk wel even zien. Dus wij klimmend en klauterend over hekken met 'verboden toegang' erop. En jahoor: het was zo mooi! We hadden gewoon onze eigen privewaterval!! We stonden daar alledrie met open mond te kijken naar hoe mooi het was en konden alleen maar: 'wauw' zeggen! We hebben daar natuurlijk ook even gezwommen! Lekker verfrissend water en gewoon te vet dat we het helemaal voor ons zelf hadden! Ja ik denk dat dit wel in onze top 10 komt van vetste dingen tot nu toe! 
Savonds zijn we natuurlijk weer naar Utopia gegaan. Hier ook weer Pien tegengekomen, het meisje dat we al vanaf Bangkok kennen. Met haar vrienden gingen we even lekker volleyballen. Echt leuk om met z'n allen te doen. Daarna weer met een volgeladen tuktuk richting de bowling gegaan. Hier weer een fanatieke bowlingwedstrijd gehouden. Weer waren we echt goed. Bien met d'r strikes en ik was gewoon al blij dat ik een paar kegels raakte ipv dat de bal meteen al in de goot belandde. Ja dit was weer een goed avondje.
We zitten nu op de bus naar Vang Vieng te wachten. Hier blijven we een paar dagen en daarna waarschijnlijk weer terug naar Luang Prabang en daarna naar het noorden voor the Gibbon Experience, wat we ook al hebben geboekt. Tot nu toe gaat het met plannen enzo echt lekker, we hebben telkens de goede uitstapjes op het goede moment. We hebben hier zelfs ook iets voor bedacht: TeamSabIlse is on fire!!! Kortom, het gaat lekker hier, het gaat goed met ons en we vermaken ons hier voorlopig nog wel! 
Liefs Ilse!
 

3 Reacties

  1. Nynke:
    24 februari 2016
    Mooie verhalen weer. Ik kan niet wachten tot de volgende avonturen!
  2. Moniek:
    24 februari 2016
    Hoi meiden, ik kan het bijna niet bijhouden, zoveel plaatsen doen jullie aan!! Het zijn wel echt gehuchtjes in de in de natuur..... Geniet ervan!!
  3. Elma:
    24 februari 2016
    Nou volgens mij zijn jullie een sterk team: Sabilse. Lekker genieten maar weer. We genieten van jullie verhalen en het af en toe skypen!!

    Dikke kus voor jullie allebei!