Op een onbewoond eiland!

Hi lieve mensen,

Hier weer een update van #TeamSabIlse in Vietnam! Mijn vorige verhaal eindigde in Huay Xai en vanuit daar zijn we met de slaapbus naar Oudomxai gegaan. Oudomxai is geen bijzonder stadje. Savonds hebben we met moeite een tentje gevonden om te eten en qua toeristencentrum of iets hebben ze ook nog niet in geïnvesteerd, dus we moesten erop gokken dat we de volgende morgen bij het busstation een ticket konden krijgen naar de grens van Vietnam. Dat is gelukkig gelukt en met onze laatste Kip (munteenheid in Laos) nog wat eten ingeslagen want we konden de slaapbus nemen naar Hanoi. Met locals in een bus zitten is echt een ervaring. Waar wij een broodje, een appel en wat koekjes (Oreos, hier worden heel veel Oreos gegeten door iedereen, erg vervelend;)) meenemen, nemen de locals volledige rijstgerechten mee, inclusief een kippenpootje en een spicysausje voor eroverheen. Tijdens de busrit ook een paar plaspauzes gehad, ook een ervaring om met alle locals tegelijk in de bosjes te plassen. We stopten tijdens de lange rit ook een keer om te eten, dus wij als enige backpackers tussen al die Aziaten aan tafel en met handgebaren kwamen we erachter wat we eigenlijk aan het eten waren. 'Tok tok tok', ja we aten kip haha! 
Na 19 uur in de bus te hebben gelegen, kwamen we dan eindelijk aan in Vietnam, Hanoi! Het was vijf uur snachts en we werden ergens langs de weg in Hanoi gedumpt. Nog duf van de slaap, middenin de nacht, zonder Vietnamees geld stonden we daar dan. Gelukkig kwamen er al drie taxidrivers naar ons om ons naar ons hostel te brengen. Hanoi, de stad van de scooters, oh my god, zó veel scooters! En hier vervoeren ze ook echt alles op, kinderen, grote dozen(waardoor het lijkt of de scooter een hele grote luier aanheeft), zakken met broodjes, vazen met bossen bloemen en een dood opengesneden varken. Iew, we wisten niet wat we zagen, gewoon een varken achterop! En er zat zelfs nog een meisje achterop de scooter... Bizar. 
We konden natuurlijk nog niet inchecken in ons hostel, maar er was gelukkig een ruimte met banken en zitzakken waar we konden liggen. Was niet erg comfortabel met zo'n 10 andere mensen die midden in de nacht waren aangekomen maar gelukkig veroverde Bien een bank, waardoor we daar nog even op konden slapen. 
Overdag zijn we de stad ingelopen en wilden we naar het mausoleum van Ho Chi Min, maar (echt te dom voor woorden), alle musea zijn gesloten op maandag en vrijdag, en laat het nou net maandag zijn. Bummer! Nouja dan maar even wat drinken in een cafeetje (en mensen kijken, wat echt mijn grootste hobby is en hier heel leuk is om uit te voeren omdat je zulke bizarre mensen hebt rondlopen in Azie!) en wat winkeltjes bekijken. S'middags zijn we naar een puppet watershow geweest. Jep, poppen die dansen in het water, maar het is een van de grootste toeristische attracties van Hanoi, dus laten we maar even cultureel doen. Het was best grappig om te zien, echt knap gemaakt met marionetpoppen in het water.
Savonds spraken we een meisje in ons hostel die de dag erna een Castawaytour ging doen, met een boot naar een onbewoond eiland in Ha Long Bay (een van de zeven natuurwonderen) om daar te partyen, tuben, rotsklimmen, kayakken en rond te varen. Ze had ons enthousiast gemaakt, hoewel we eigenlijk nog een nacht hadden geboekt in dit hostel en we allebei planners zijn en het soms lastig vinden om van die plannen af te wijken, maar toch hebben we het spontane plan doorgezet en om 10 uur savonds nog geboekt voor de volgende morgen. Het was ook zo dat het weer die twee dagen het best zou zijn van de week en op zo'n eiland wil je natuurlijk wel lekker weer, want het noorden van Vietnam is nu nog best koud, regenachtig en bewolkt. Dus yolo, wij inpakken, vroeg naar bed en de dag erna om 7 uur in de bus naar ons onbewoonde eiland!
Wauw wauw wauw wat is Ha Long Bay mooi!! We hebben het al meer geschreven in onze blogs bij andere dingen die we hebben gezien, maar ook hier weer: het is zo onbeschrijfelijk mooi dat je het echt met eigen ogen moet zien om het te begrijpen, want op foto's is het zelfs nog 1000 keer minder mooi. Het waren allemaal grote rots-eilanden in een prachtige blauw groene zee (Google maar;)). Ons prive-eiland lag ook bij zo'n grote rots. Er waren allemaal bungalowtjes op gemaakt, een volleybalveld en er lagen kajaks. Hier konden we ons wel vermaken. De eerste dag was het nog best wel bewolkt en frisjes, maar dat weerhield ons er niet van om te gaan tuben. Dat is zo cool, op een grote band achter een speedboat aan en proberen er niet af te vallen, wat natuurlijk onmogelijk is. Na een paar keer heel zout water te hebben gehapt van het tuben, zijn we gaan kajakken. Zo mooi om door zo'n natuurwonder te kajakken, het is zo stil op het water en om je heen alleen maar mooi uitzicht. Soms een vissersbootje die langskomt waar je naar kan zwaaien, ja dit was echt cool! Enige grote minpunt was dat het water erg vervuild is, zo zonde! Zo bizar dat (waarschijnlijk Shell ofzo) net buiten het beschermde Unescogebied er een groot olieplatform neerknalt, echt zo zonde. Maar dat alles mocht de pret niet drukken want het was prachtig!!
Savonds lekker gegeten en daarna lekker gepartyd. Er waren veel Engelse mensen mee, en die weten wel hoe je moet partyen en drinken, dus het was een gekke avond! Te leuk, ook nog even Drank&Drugs gedraaid, wat echt een groot succes was onder alle nationaliteiten! 
De volgende morgen werden we gewekt door een grote klong, alsof we op schoolkamp waren. Na het ontbijt stapten we op de boot voor een cruise door Ha Long Bay. Het weer was ook verbeterd, dus we hadden zon en het was echt chill warm! Zonnetje, muziekje, biertje, bootje en zo'n prachtig uitzicht, wat wil je nog meer?! Halverwege zijn we gestopt om te kayakken naar een grot. Was echt leuk om met zo'n groep te kajakken door zo'n mooi gebied. Helaas geen aapjes gezien, die daar dus blijkbaar leven, maar het was het allemaal waard. Ook van de boot afgesprongen met z'n allen en lekker gezwommen. Toen lunch op de boot en daarna weer teruggevaren. Het is ook leuk dat je mensen wat beter leert kennen als je met z'n allen op zo'n boot zit.
Toen we smiddags weer terugvaren op ons Winnaarseiland, om maar in expeditie Robinson termen te spreken, was er ook een andere groep gearriveerd. Toen savonds met z'n allen gegeten en jahoor je raad het al, daarna weer gepartyd. Heel cool savonds in het donker nog naar de pier geweest waar je plankton kon zien als je je voeten in het water deed. Zo bijzonder dat je dan op zo'n prachtig eiland zit, mooie sterren boven je en met je voeten in het water die dan lichtgeven van de plankton, wauw! 
De volgende morgen moesten we helaas ons prachtige eiland verlaten om terug naar Hanoi te keren. Na een chaotische rit van weer zo'n 3 uur keerden we terug in het even zo chaotische Hanoi. Gelukkig zijn hier wel weer normale snelwegen, niet van die kronkelweggetjes als in Laos.  S'avonds waren we niet heel veel meer waard, dus nadat we hadden gegeten zijn we lekker wezen douchen en in bed gaan liggen; dromen over dit fantastische avontuur!
De volgende dag moesten we nog bijkomen van ons eilandavontuur, dus we hielden een relaxdagje. Beetje door de straatjes gelopen en winkeltjes en mensen bekeken. Ook hebben we even wat dingen uitgezocht over Sapa, een plaatsje in het noorden van Vietnam, waar we heen willen. S'avonds gingen we bij een restaurantje bbqen. We hadden het al meer gezien in Hanoi dat er werd gebbqt/gourmet op straat, dus dat wilden wij ook wel uitproberen. Geen succes haha, de mensen waren heel onaardig en toen we er frites bij hadden besteld kregen we iets anders ranzigs, waar we uiteraard niet voor gingen betalen. Maar het is hier niet zoals in Nederland dat als je iets verkeerds krijgt dat er dan zo snel mogelijk iets nieuws komt, nee hier is het gewoon je eigen schuld. Maar we zijn goed voor onszelf opgekomen en we hebben er niet voor betaald haha. Denk dat die mensjes daar niet heel erg blij met ons waren. Daarna zijn we via de nightmarket naar het hostel van Eline gelopen. Bien kent Eline van het roeien en ik van het theehuis, dus het was echt grappig om haar hier te meeten! We gingen mee met de kroegentocht dat haar hostel organiseerde. Echt grappig en bijzonder om naar van die lokale barretjes te gaan waar ook alle locals komen. De 'meisjes-locals' kleden zich met uitgaan trouwens echt alsof ze naar een of ander gala gaan ofzo, echt zo ontzettend chique!
De volgende dag hebben we lekker cultureel gedaan. We gingen de wandeltocht doen die ons hostel organiseerde. Eline ging ook weer gezellig mee. We kwamen langs allerlei gekke plekken en zagen weer net zulke bizarre taferelen. Het verkeer hier is zo leip: de helft van de groep was al overgestoken, maar het was rood en heel druk op de weg, dus wij besloten om te wachten totdat het weer groen was zodat we veilig konden oversteken. Wij wachten... En wachten... Uiteindelijk toch maar gewoon overgestoken, zei de tourguide:'oh jullie stonden zeker te wachten voor het rode licht? Ja die blijft op rood staan, wordt nooit groen'. Lekker typisch weer! Ook zijn we een zaakje binnengelopen waar ze naar het schijnt de beste koffie van Vietnam hebben, en dan als specialiteit: egg koffie, dus koffie met een laag ei schuim eroverheen. Ik hou niet van koffie maar dit toch maar even geproefd. Was best lekker, heel zoete laag schuim met een beetje koffie smaak, maar was prima om te proberen!
Na de wandeltocht zijn wij nog verder gegaan met ons culturele dagje, want we gingen naar het mausoleum van onze grote vriend Ho Chi Min. Ik wilde typen: helaas konden we hem niet in levende lijven ontmoeten, maar dat klinkt een beetje gek bij zo'n mausoleum maar het mausoleum was helaas gesloten dus we hebben hem niet gezien. Dan maar door naar het museum over Hi Chi ( op de boot bij Ha Long Bay schreeuwden die Engelse chappies altijd: HO CHI!! Ho chi!!! Zo chill woord om te zeggen haha dus die houden we erin!). Ik weet niet zo goed wat ik van het museum vond, aangezien de beste man helemaal de hemel in werd geprezen met al z'n heldendaden die hij heeft verricht, best wel redelijke propaganda dus. Maar wel interessant hoe dat hier in die communistische landen gaat. Na het museum kwamen we ons lievelingsbakkerijtje tegen waar we in Luang Prabang (Laos) ook altijd gingen lunchen, dus dat MOESTEN we hier ook doen, jammie zo lekker!
S'avonds hadden we met Eline afgesproken om te gaan eten. Het was weekend dus echt iedereen was op straat dus het was lastig om elkaar te vinden, maar uiteindelijk heerlijk gegeten bij een leuk straattentje. Zo bizar dat het eten op straat hier vaak lekkerder is dan in het restaurant. Het regende en was erg koud (winter in het noorden van Vietnam is net zoiets als in Nederland) dus we zijn op tijd naar huis gegaan en lekker gaan slapen. 
De volgende morgen om half 7 de bus genomen naar Sapa, een plaats in het noorden van Vietnam bekend om z'n rijstvelden en prachtige natuur. De busreis van 7 uur ging redelijk snel omdat we nog even hebben kunnen slapen. In Sapa kan je trekkingen doen en slapen bij homestays( bij de locals). Er zijn duizenden tours die dat doen maar wij hebben ervoor gekozen om daar zonder iets te boeken heen te gaan. Dat heeft goed uitgepakt want toen we dus bus uitliepen stonden er al tien vrouwtjes in traditionele kleding klaar om je mee te nemen. Wij wilden graag een hele dag, dus eerst een nacht in een hostel slapen (waarvan er ook al een mannetje klaarstond om ons mee te nemen) en dan die volgende morgen de trekking doen.
S'avonds nog gegeten bij een aftands en ongezellig en verschrikkelijk koud restaurantje voordat we gingen slapen, helemaal klaar voor de trekking van de volgende morgen. 
Maar helaas, toen we vanmorgen wakker werden waren we allebei ziek. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten bij dat tentje. En kou gevat van de Siberische kou hier in de bergen van Sapa. Echt zo stom. Het vrouwtje van de trekking maar afgebeld en de hele dag op bed gelegen.
Hopelijk kunnen we m morgen doen! Daarna gaan we verder reizen naar het zuiden van Vietnam, langs de kust. Op naar het warme zonnetje! Maar eerst dus hopelijk morgen nog de trekking naar het traditionele dorpje!!
Liefs Ilse